اثر موضعی عصاره الکلی ستاره شکننده (ophiocoma erinaceus) بر بهبود زخم پوستی موش کوچک آزمایشگاهی

زمینه و هدف: ترمیم زخم، فرایندی فعّال و پیچیده است که تا حدود زیادی سلامت افراد را تحت تأثیر قرار می دهد؛ از این رو، شناسایی ترکیبات جدید طبیعی برای تسریع روند بهبود زخم حائز اهمیت می باشد. در مطالعه حاضر، اثر عصاره الکلی ستاره شکننده خلیج فارس بر ترمیم زخم موش کوچک آزمایشگاهی نژاد بالب سی بررسی شده است. روش تحقیق: در این پژوهش تجربی، تعداد 40 سر موش کوچک آزمایشگاهی، به طور تصادفی در 4 گروه مساوی کنترل، کنترل مثبت (تیمار با عسل)، کنترل منفی (تیمار با سرم فیزیولوژیک) و تجربی (تیمار با عصاره متانولی 1% ستاره شکننده) قرار گرفتند. در نمونه های همه گروه ها، در ناحیه پشت گردن، یک زخم دایره ای شکل به قطر 6 میلی متر ایجاد شد؛ سپس گروه ها به مدت 12 روز تحت تیمار موضعی قرار گرفتند. در روزهای3، 6، 9 و 12، از زخم های در حال ترمیم، نمونه برداری انجام شد و با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات کمّی حاصل، توسط نرم افزار spss (ویرایش 16) و با کمک آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفهanova) ) و تست تعقیبی توکی، در سطح 05/0p< تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: روند تشکیل سلول های التهابی (در روز 12)، ضخامت اپی تلیوم (در روز 6( و تراکم عروق خونی (در روز 6 و 9 پس از بهبود زخم)، در گروه تجربی افزایش معنی داری نسبت به گروه های کنترل و کنترل منفی نشان داد، اما گروه تجربی و کنترل مثبت، در روزهای فوق الذکر اختلاف معنی داری با هم نداشتند. نتیجه گیری: عصاره ستاره شکننده خلیج فارس، باعث تسریع روند ترمیم زخم های پوستی شده و از این لحاظ، تأثیر آن شبیه به تأثیر عسل می باشد.